21 lipca 2012 r odwiedziliśmy Kalwarię Wielewską jak również zapoznaliśmy sie z jej fascynującą historią powstania.
Jest jedyną Kalwarią w diecezji Pelplińskiej. Powstała z inicjatywy miejscowego proboszcza - księdza Szydzika. Zamysł założenia Kalwarii narodził się najprawdopodobniej około roku 1905, choć pierwsze starania o pozwolenie na budowę datowane są dopiero na rok 1915. Grunty pod kalwarię uzyskane zostały od miejscowego gospodarza - pana Durajewskiego. Dzięki przemyślnemu, prusko-patriotycznemu listowi, ksiądz Szydzik bardzo szybko uzyskał od władz świeckich pozwolenie na budowę Kalwarii.
Było to szczególnie dziwne ze względu na toczącą się wówczas wojnę oraz regres w budownictwie. Kalwaria powstała dzięki środkom własnym parafii oraz licznym ofiarom i darowiznom.
Ze względu na brak miejscowych wykonawców generalnym projektantem został monachijski architekt Theodor Mayr. Kalwarię wybudowano w latach 1915-1927. Od roku 1924 pracę prowadził kolejny wielewski proboszcz, kapelan armii Hallera, ksiądz Wrycza. Pierwszą wybudowaną kaplicą był "Ogrójec", który poświęcony został 19 sierpnia 1915 roku.
Motywem budowy Kalwarii był kult matki Bożej Pocieszenia z czasem ubogacony motywem patriotycznym (upamiętnienienie ofiar I wojny światowej). Inicjatorem i budowniczym Kalwarii był proboszcz ks. Józef Szydzik. Od października 1924 budowę kontynuował ks. płk Józef Wrycza, z jego inicjatywy powstały figury wolnostojące i ambona w kształcie łodzi z żaglem.
Ziemię pod sanktuarium ofiarowali gospodarze Białej Góry - Anna i Michał Durajewscy, pochowani na terenie Kalwarii. W skład Kalwarii wchodzą 23 obiekty: 14 kaplic, 6 kompozycji rzeźbiarskich, święte schody, ambona, pustelnia. Pod względem wielkości i formy kaplice są bardzo zróżnicowane i nawiązują do nurtu architektury modernistycznej. Od 1962 roku Kalwaria Wielewska wpisana jest do rejestru zabytków.
Następnie udaliśmy się na zaproszenie naszej Pani skarbnik Grażynki Szychuckiej na piknik do Gostomka na którym bawiliśmy się do pużnych godzin wieczornych.
